Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
divanbəyilik — is. tar. Divanbəyi vəzifəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşkara — sif. və zərf Açıqdan açığa, açıq aydın. <Divanbəyi:> Mənim mahalımın ortasında aşkara quldurluq quru nağıldır? M. F. A.. <Səlimnaz xanım:> Sən bu gün aşkara dava axtarırsan. N. V.. Aşkara çıxarmaq – meydana çıxarmaq, üzə çıxarmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
binagüzarlıq — is. <fars.> 1. Tədbir, sərəncam, çarə, çıxış yolu. Bu xüsusda bir binagüzarlıq lazımdır. – <Mirzə İsmayıl:> Rəcəb kəndxuda, binagüzarlıq səninlədir. Ə. H.. 2. Rəsmi tapşırıq, əmr, qərar, qanun, sərəncam. Binagüzarlıq etmək – 1) tədbir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güzariş — is. <fars.> klas. 1. Hadisə, vaqiə, əhvalat. <Divanbəyi:> Zahirən görünür ki, Bayram müqəssir deyil, əgərçi güzariş onun təqsirinə çox dəlalət edirdi. M. F. A.. 2. Göstəriş, əmr. Güzariş vermək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kovxa — bax kətxuda. Kovxanı gör, kəndi çap. (Ata. sözü). <Divanbəyi:> Ey kovxa, sən o şəyatin yığıncağına rast gələn uşaqları tanıyırsanmı? M. F. A.. Müxtəsərin deyir Aşıq Ələsgər; Kovxanın, kattanın zatı çıxıbdı. A. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
münkir — sif. <ər.> 1. köhn. Danan, inkar edən, etiraf etməyən, qəbul etməyən; Allahı inkar edən, dinsiz, kafir. <Divanbəyi:> Mən belə münkir adam görməmişəm. M. F. A.. Münkir olmaq – Allahın varlığını inkar etmək, Allahı danmaq. Kərəmin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müştəbeh — sif. <ər.> Şübhəli, şəkli. Müştəbeh etmək – şübhələndirmək, şəkləndirmək; şəkkə, şübhəyə salmaq. <Divanbəyi:> Bular da məni aşkar istəyirlər müştəbeh etsinlər. M. F. A.. Müştəbeh olmaq – şübhələnmək, şübhəyə düşmək. <Ağa Kərim:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oğrubaşı — is. Oğru dəstəsinin başçısı, oğrulara başçılıq edən adam. <Qulu:> Bəli, Tehran həbsxanasından qaçmış oğrubaşı Səftərsən. S. S. A.. Zahirən Leylək zabitəli bir divanbəyi, içəridən bir oğrubaşı idi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qozqur(t)maq — f. dan. Özündən uydurub söyləmək, uydurma sözlər danışmaq, əcaib şeylər danışmaq, cəfəngiyat danışmaq, lovğalanmaq, öyünmək, gop basmaq. <Divanbəyi:> A kişi, sən nə qozqurursan? M. F. A.. <Mirzə Səməndər:> A kişi, sən çox qozqurtma… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
